“Het is een roeping,” zeggen ze. Ze hebben gelijk. Ik wist al op erg jonge leeftijd dat ik verpleegster wilde worden. Zo snel ik kon, liep ik stage in rusthuis Zonnestraal. Ik was nog maar net 18.
Het werd een eerste dag om nooit te vergeten. Ik hoefde nog niet meteen aan de slag en mocht eerst een dagje meelopen om mezelf een goed beeld van het werk, de bewoners en de werkomgeving te kunnen vormen. Die avond was ik doodop en lag voor 19u al in bed. Die eerste indrukken van werken in de zorg hadden mij compleet overrompeld. Maar de weken daarop verliepen erg vlot en het voelde al snel aan als thuiskomen wanneer ik op het werk arriveerde.
Mijn volgende stage liep ik bij Familiehulp, waar ik achteraf ook meteen aan de slag kon. Enkele jaren later was het echter tijd om terug te keren naar mijn grote liefde: rusthuis Zonnestraal.
Nu, 21 jaar na die eerste stagedag mag ik dit nog steeds mijn thuis noemen. We heten nu dan wel woonzorgcentrum HOGEVIJF maar de samenhorigheid is nog steeds erg groot. Onze diensthoofden en managers staan achter ons, zijn aanwezig op de werkvloer en proberen zo concreet mogelijke antwoorden te formuleren op onze noden. Ik voel me gesteund door hen en dat heeft een grote impact op mijn weerbaarheid.
Zorgmedewerker zijn binnen HOGEVIJF is meer dan bewoners verzorgen. Je krijgt hier de kans om door te groeien en jezelf verder te ontwikkelen: specialisaties in wondzorg, fixatie, valprventie, palliatieve zorg, communicatie, psychiatrie, begeleiden van studenten, … Ik koos voor het laatste en probeer elke dag opnieuw de passie voor mijn bewoners aan de studenten door te geven.
Op het einde van de dag wil ik het gevoel hebben dat ik iets kon betekenen voor de bewoners, mijn team, andere collega’s en mijn werkgever. Vergis je niet, zorgmedewerker zijn is een erg harde stiel. Een stiel die volgens mij nog altijd ondergewaardeerd wordt.
Maar ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Omdat de coronacrisis er nogal zwaar ingehakt heeft, hebben we wel kunnen laten zien dat we onmisbaar zijn. Wij zijn de helden van de zorg en ik ben fier dat ik daar deel van mag uitmaken.